sebulan di dalam kenangan

ya allah!hampir sebulan tak update blog..banyak sgt benda terjadi sampai otak saya jadi beku nak menulis..saya hanyut dengan kenangan lama..terlalu banyak kenangan lama bertandang dan saya malas nak mengingatinya...ini kerana saya makin merindui kenangan itu...betul dan saya tak tipu..kan bagus kalau saya boleh dipecah-pecah supaya saya tak ketinggalan walau satu pun kenangan yang berlalu..semuanya mengharapkan apa yang berlaku akan kembali lagi..kalau boleh saya ingin coretkan satu persatu setiap kenangan itu supaya "mereka" tahu yang saya masih mengingati "mereka"....kalau boleh saya nak cakap:

saya rindu...

saya cinta...

saya sayang...

saya kasih...

saya peduli...

saya tetap sama...

saya tak berubah...

tetapi saya tahu saya tak mampu melawan kuasa Tuhan.Tuhan yang telah mengaturkan semua ini..dan saya tahu saya hanya ingin lupa supaya saya tidak merindui lagi semua itu.i just wanna to be myself..not anyone..

kan bagus kalau saya boleh berbaring melihat ke atas memandang langit dan melihat "mereka" yang pernah hadir di dalam hidup saya masih setia disisi saya. masih boleh mendengar luahan hati saya, masih boleh datang ketika saya memerlukan "mereka", masih boleh mengesat air mata saya, masih boleh merenung kedalam mata saya, masih boleh menemani saya, masih boleh bergembira dan berduka bersama saya dan masih tahu yang saya masih sama.

tetapi saya tahu "mereka" tetap mendoakan yang terbaik untuk saya.begitu juga saya.tidak pernah benci dan sakit hati dengan "mereka"..kerana "mereka" saya masih disini, kerana"mereka" saya masih bernafas, kerana "mereka" saya masih mencari apa erti bahagia yang sebenarnya...